مناجات و شب زنده داری او در تمام عمر ادامه داشته و حتی شب یازدهم محرم با آن همه مصائب و ضربه های روحی كه از ناحیه شهادت برادران و عزیزان بر وجود وی وارد شده بود -به بیان امام سجاد علیه السلام- زینب حتی نماز شب خود را هم ترك نكرد. كار عبادت و نماز شب زینب به جایی رسید كه حضرت سیدالشهداء(ع) هم از وی می خواهد «یا اختاه لاتنسی فی نافله اللیل» خواهرم! در نماز شب خود مرا از دعا فراموش مكن. حسین در طول نهضت حماسی خود خاندان و همراهان خود را چنان با استقامت و پایداری آشنا نمود كه هر یك جلوه ای از استقامت حسینی شدند در این میان، حضرت زینب چنان درس آموخت كه استقامت و پایداری او پس از عاشورا در دوران اسارت و رویاروئی با یزید درخشان ترین صحنه های استقامت و پایداری بشری است. در حماسه حسینی، آن كسی كه بیش از همه این درس را آموخت و بیش از همه این پرتو حسینی بر روح مقدس او تابید خواهر بزرگوارش زینب «س» بود. براستی كه موضوع عجیبی است. زینب با آن عظمتی كه از اول داشته است و آن عظمت را در دامن زهرا« س» و از تربیت علی (ع) به دست آورده بود، در عین حال زینب بعد از كربلا با زینب قبل از كربلا متفاوت است یعنی زینب بعد از كربلا شخصیت و عظمت بیشتری دارد. خون پاك، ریشه پاك، شیرپاك، ذكاوت سرشار، مربیان بزرگ، شركت در بزرگترین انقلابات بشری، تجربه حوادث و تحولات جهانی، زینب را آنطور كه شایسته بود پرورش داد و او را نمونه ای از عالی ترین مراتب انسانیت قرار داد. نام این زن در تاریخ ما و تاریخ انسانیت با مصیبتی بزرگ مزین گردیده و آن مصیبت كربلا است، مصیبتی كه تاریخ نویسان اتفاق دارند كه یكی از حوادث مؤثر در تاریخ شیعه خصوصاً و در تاریخ اسلامی عموماً بوده، حتی بعضی از آنها معتقدند كه بالاترین و مؤثرترین حادثه ای است كه مذهب تشیع را بنا نهاد و آنرا پا برجا قرار داد. و از همین جهت آنها را عقیده بر این است كه خونی كه در آن كشتار جانگداز ریخته شده تاریخ سیاسی و مذهبی ما را به رنگ خون در آورد و ما آنرا در قتلگاههای فرزندان ابوطالب و مجاهدات شیعیان می بینیم. زینب وظیفه داشت نگذارد این خون مقدسی كه ریخته شد به هدر رود، گمان ندارم مبالغه باشد اگر بگویم زینب كسی كه پس از وقوع این كشتار آن را مصیبتی جاوید و فراموش نشدنی قرار داد. زینب در کنار برادر خود امام حسین ، بحیث یک زن نمونه درعالم ، صحرای خشک و گرم و قلبهای پر از کینه و جهل مردم کوفه و شام را مرکز فکر و تعلل کرد وفرهنگ اصیل اسلامی را از لب پرت گاه که یزید رسانیده بود نجات بخشید. زینب از منبع اصیل اسلامی، تبیین، تشریع، تدلیل، دفاع از منابع دینی با نظام باورمندی، معرفتی ارزشها و گرایشها در محیط نا برابری همچون کوفه وشام پاسداری کرد. قهرمانی زینب فصل بهاری است برای حماسه امام حسین (ع) و مایه سیرابی دانشمندان وزنان عالم است. هدف و مقصد زینب راه گشایی است برای پارسایان و قهرمانان جهان و خورشید فروزنده ای است درتمام زمان ومکان، زینب با بیانات شیوا وعلی گونه خود تمام نکات مثبت را در متون دینی ما هضم نموده و از دین صورت تازه ای به وجود آورد. زینب قبل از حماسه عاشورا وبعدازان، منبع اصیل و چشمه جوشان را برای فرهنگ اسلامی به وجود آورد. در پایان نتیجه بحث:
1 – فصل که زینب در کتاب کربلا ایجادکرد، تا قرآن دربین مردم باز است، کتاب کربلا و حماسه زینب بسته نخواهدشد.
2 – زینب نشان داد که صبر و استقامت دردین چه اجر پاداش دارد و یک زن می تواند در مقابل دشمن ایستاد گی نموده و دین را زنده کند.
3 – جانشینان برحق رسول خدا، زن و مرد کوشیدن ودر نشر مبانی اسلامی و تبیین حق از هیچ تلاش فروگزار نبود ه اند.
4 – زینب پایه اجتماعی زنان عالم است.
5 – نام زینب در تاریخ اسلام با مصیبتها مزین گردیده است ولی با آنهم نمونه و الگوی فدا کاری و صبراست.
6 – ازیا زینب تا با زینب زمین تا آسمان تفاوت است .
7 – زینب الگوی عبادت و دینداری است و درهیچ مصیبت حتی نماز شب را ترک نکرد.
باید با زینب باشیم نه تنها بایا زینب، دم از محبت زینب بزنیم ، باید پیام زینب در متون زندگی امروز ما دیده شود اگر پیرو واقعی مکتب زینب هستیم کارها واعمال ما، مارا از زینب دور نسازد. درپایان آرزو مندم که فرهنگ عاشورا در تمام امورات زندگی ما و در جامعه ما پیاده شود و مرم با فرهنگ عاشورایی علیه منکرات دست به قیام بزند.
منبع: مقاتل الطالبین، ابوالفرج اصفهانی
